Na Ziemię sprowadziła je córka Szatana Sarameda, z planety o nazwie Nexero. Jest ich hodowcą w mieście Larnwick. Można je od niej zakupić na kolanka.
Prikacze to niewielkie stworzonka mierzące sobie od piętnastu do dwudziestu centymetrów. Ich główki są okrągłe przyozdobione małymi, trójkątnymi uszkami. Pyszczki mają kremowe i nie są pokryte futerkiem. Przez ich przyjemny wyraz ma się wrażenie, że cały czas się uśmiechają. Oczka są wiecznie przymrużone, więc ciężko ustalić jaki kolor tęczówek posiadają. Ich ciałka są podłużne i zgrabne, a z grzbietu wyrastają małe skrzydełka. Nie są one jednak zbyt silne. Prikacz może wznieść się na wysokość 3-4 metrów i przelecieć maksymalnie 20 metrów. Istotki te zaopatrzone zostały w dwie pary małych łapek. Posiadają drobniutkie pazurki. Ich ogonki są długie, niepokryte futerkiem i zakończone puchatą kuleczką, przez co wyglądają jak antenki. Chowając się, często widać tylko właśnie tą „antenkę”. Całe ich futerko, poza pyszczkiem i pewna częścią ogonka, pokryte jest mięciutkim futerkiem o przeróżnej barwie. Młode rodzą się co 2 lata w warunkach hodowlanych. Samiczka rodzi 3-4 młode, zaś w ostatniej fazie ciąży wygląda jak wielka puchata kula. Młode stają się w miarę samodzielne gdy mają 3-4 miesiące i są wielkości dłoni. wtedy zaczyna im się odzywać instynkt, że chcą się kimś opiekować. W czasie burzy, z powodu puchatego futerka, mogą się mocno elektryzować i "kopać" prądem. Dlatego należy wówczas, potraktować je specjalną miksturą. Prikacze to dobrzy masażyści. Jeśli założy im się na łapki specjalne skarpetki, mogą masować obolałe miejsca. Zwierzątka te są przyjazne, poprawiają humor, ale potrafią dać się we znaki. Dźwięki jakie wydają to: „Pru!”. Ich głosiki są nieco piskliwe, ale przyjemne dla ucha.